Aeronautom, pilotom, obserwatorom lotniczym, mechanikom, żołnierzom służb naziemnych lotnictwa i aeronautyki wojskowej, szoferom, taborowym, stajennym, weterynarzom i lekarzom, urzędnikom wojskowym, tym wszystkim, którzy w różnych rolach służyli w siłach powietrznych państw – stron Wielkiej Wojny: Austro Węgier, Francji, Niemiec, Rosji, dedykujemy tę pozycję. Włączamy tu wszystkich polskiej narodowości, tych zakorzenionych na ziemiach po 1772 roku „zabranych”, tych polskiej diaspory, którym wolna Polska bezustannie się śniła i tych będących ofiarą procesów rusyfikacji czy germanizacji, tych którzy drogę ku Polsce w granicach po Wielkiej Wojnie ustalonych odnaleźli i tych, którzy z różnych powodów tutaj nie powrócili.Przywołujemy kariery lotnicze ok. 2000 Polaków, w zdecydowanej większości piśmiennictwu polskiemu nieznanych, tych służących w obcych armiach i tych, których wola czynu niepodległościowego skierowała ku polskim formacjom lotniczym powstającym od 1917 roku na Wschodzie i od progu 1918 w Armii Polskiej we Francji. Znajdujemy miejsce również i dla tych związanych z przemysłem zbrojeniowymi, także dla obcokrajowców miejscem urodzenia czy nauki bądź pracy przed wojną związanych z historycznymi ziemiami polskimi. Znajdujemy też miejsce dla lotników pochodzenia polskiego, rusyfikowanych, zgermanizowanych, czy innych, którzy asymilowali się w obcych im środowiskach Francji, Austrii, Niemiec czy Rosji i z czasem utożsamili się z ich kręgami kulturowymi. Nie wyłączamy przy tym lotników, którzy po wojnie nie podejmowali służby w lotnictwie Wojska Polskiego, także tych obcokrajowców, którzy urodzili się na ziemiach polskich, nawet jeśli pochodzili z rodzin odbywających tu służbę wojskową żołnierzy armii zaborczych. Wyjątek od reguły podawania biogramów lotników pochodzenia polskiego czynimy także dla tych, głównie Rosjan, którzy emigrując po wojnie ze swego kraju, za miejsce osiedlenia obrali Polskę.